Pixel pixel përcakton drejtpërdrejt se si një detektor MWIR mbledh energji dhe zgjidh detajet, duke e bërë atë një nga parametrat më kritikë në imazhet termike. Një piksel më i madh mund të kapë më shumë rrezatim infra të kuqe, duke siguruar një sinjal më të fortë dhe duke reduktuar zhurmën, gjë që është thelbësore për imazhe të qëndrueshme në skena me kontrast të ulët ose me rrezatim të ulët. Në të kundërt, pikselët më të vegjël mbledhin më pak energji për piksel, duke e bërë sistemin më të ndjeshëm ndaj zhurmës dhe duke kërkuar dizajn më të saktë të sensorit për të ruajtur cilësinë e sinjalit.
Lartësia e pikselit përcakton gjithashtu rezolucionin hapësinor. Për të njëjtën madhësi sensori, pikselët më të vegjël lejojnë më shumë pika kampionimi në të gjithë imazhin, duke mundësuar detaje më të imta dhe duke përmirësuar njohjen e objektivit me rreze të gjatë. Kjo marrëdhënie është veçanërisht e rëndësishme në aplikacionet ku identifikimi i objektivave të vegjël ose të largët varet nga çdo piksel në rritje.
Optika është po aq e prekur. Për të zgjidhur plotësisht hapin më të vogël të pikselit, lentet MWIR duhet të ofrojnë performancë më të lartë MTF, shtrirje të saktë dhe fokus të qëndrueshëm përgjatë ndryshimeve të temperaturës. Nëse optika nuk mund të përputhet me madhësinë e pikselit, avantazhi i rezolucionit teorik humbet.
Në përdorim real, hapi i pikselit ndikon në tre rezultate thelbësore: sa i pastër shfaqet imazhi (zhurma), sa detaje mund të zgjidhen (rezolucion) dhe sa me besueshmëri një sistem mund të zbulojë dhe klasifikojë një objektiv në distancë. Kjo është arsyeja pse hapi i pikselit mbetet një konsideratë kryesore kur vlerësohet çdo bërthamë e kamerës MWIR.